Mysterieus Paaseiland
Blijf op de hoogte en volg Mika
08 November 2015 | Chili, Paaseiland
Van 31 oktober tot 6 november zijn wij op Paaseiland geweest. Omdat dit eiland heel bijzonder is in mijn ogen, begin ik het verslag met een zelf geschreven korte (historische) introductie van het eiland.
Paaseiland is wereldwijd bekend van de ruim 180 beelden: de Moai. Je vindt de beelden vooral langs de kust, maar niemand weet precies waar ze voor staan of hoe ze op hun plaats gekomen zijn. Veel beelden zijn neergehaald, wat doet denken aan een tijd van oorlog op het eiland. Wederom is onduidelijk hoe of wat. Paaseiland is een van de meest afgelegen eilanden op de wereld (ruim 5 uur vliegen vanaf Santiago) en hoort bij Chili, maar ligt in het werelddeel van Oceanië. Het 164km2 grote eiland telt ongeveer 7000 bewoners en ontvangt jaarlijks 90000 toeristen. De naam Paaseiland komt van de eerste Europeaan (een Nederlander) die op paaszondag voet zette op het eiland. Nu is de naam van het eiland Rapa Nui, evenals de naam van de inwoners en hun taal. Rapa Nui betekent grote rots, wat verwijst naar het rotsachtige landschap dat je hier vindt.
Op het kleine vliegveld van Rapa Nui worden we laat in de avond verwelkomt met een bloemenketting, van echte bloemen gemaakt! We krijgen een transfer naar de camping die twee straten verderop ligt. We besloten te kamperen op paaseiland, eigenlijk omdat de rest niet te betalen was, maar dat pakte nog verrassend leuk uit! Alle tenten hebben zeezicht en we ontmoeten veel leuke mensen op de camping.
Onze ontdekking van het eiland begint we met een wandeltocht naar Orongo, een klein oud dorp dat werd gebruikt voor ceremoniële doeleinden. Het dorp ligt naast de vulkaan Rano Kau , waarvan de krater gevuld is met water - wat een mooi uitzicht.
De volgende dag huren we fietsen om de oostkust te verkennen. Langs de kust staan tientallen beelden, vele omgegooid. We kijken naar de prachtige golven die omslaan net voordat ze de rotsachtige kust van Paaseiland bereiken. Vervolgens fietsen we verder richting Rano Raraku, een vulkanische krater van turfsteen. Hier zouden de beelden zijn uitgehakt en daarna verspreid over het hele eiland. Hoe men dit deed is, zoals bovengenoemd, een raadsel. Op de vulkaan staan verschillende beelden, ongestructureerd door elkaar. Ook ligt hier de grootste Moai, van maar liefst 12 meter lang. Vanaf hier kunnen we de beroemde 15 zien staan aan de kust. Dit is een beeldenrij van 15 Moai die, zoald de meeste andere beelden, met hun rug naar zee staan. De Tonga Iki (beeldenrij van 15) is immens groot. Niet alleen de beelden, maar het grote veld ervoor met een cirkel voor rituelen, het plateau waar ze opstaan, de aanleg voor kano's en restanten van huisjes maken het een groot terrein.
Na een dag fietsen, kiezen we voor wat rust. Zo kunnen onze zere konten een dag rusten voordat we naar de noordkust fietsen morgen. We besluiten het museum te bezoeken. Na het museum wandelen we langs de westkust. We komen veel paarden tegen onderweg die vrij rondlopen maar toch allen een eigenaar lijken te hebben. Sommigen zeggen dat er meer paarden dan mensen op het eiland wonen! Onderweg kijken we uit over de zee, de rotsachtige cliffen en zien we meerdere Moai. En dan worden we opeens aangevallen door een havik. Hij scheert langs het hoofd van Sharon waarna hij blijft terugkomen. Met een hoop geklap en gejoel proberen we zijn aanvallen vanuit de lucht te breken, wat gelukkig lukt en na een paar meter zijn we van hem af. We hebben van andere toeristen gehoord dat zij ook een agressieve havik tegen kwamen, haha. Vanavond gaan we naar een dans show waar typische dans met zang van de Rapa Nui wordt uitgevoerd. Heel leuk om eens mee te maken!
De tweede dag fietsen huren is aangebroken en jawel, onze konten doen nog steeds pijn van eergisteren. Op de tocht naar de noordkust worden we helemaal zeiknat geregend, waarna we peentjes zweten in de brandende zon. Gelukkig wint het mooie weer het vandaag van het slechte weer. Onderweg komen we een festiviteit tegen, waarbij voornamelijk kinderen traditionele spelen uitvoeren. Het hoogtepunt van de middag is zeker het bananenboom glijden vanaf het hoogste punt van het eiland (de kinderen mogen alleen vanaf halverwege afglijden, dus het blijft verantwoord). Nadat de spelen over zijn rijden we naar het strand, een van de twee stranden die het eiland kent. Hier staan ook Moai, wat met het witte zand, de palmbomen en de zee misschien wel mijn favoriete plek van het eiland is geworden. De zee is heerlijk om in te zwemmen en we genieten in zee van de hoge golven die ons elke keer de volle laag geven. Ook was het prachtig om andere mensen te observeren die de struggle met de golven aangaan.
De laatste volledige dag is aangebroken. Vannacht vliegen we om 00.40 terug naar Santiago. We wandelen rond in het stadje en komen een medereiziger tegen van de camping. Van haar leren we aan de kust een 3d mandala maken, super leuk! Met het geluid van de zee op de achtergrond en het zicht op de golven maken we een mandala van sateprikkers en gekleurd touw. Als we naar de zee kijken zien we af en toe een kopje van een zeeschildpad tevoorschijn komen. Wat een prachtig eiland is het toch ook. Echt een aanrader voor ieder die er in 'de buurt' komt (in een straal van 5 uur dan).
En daarmee is het einde van dit verslag aangebroken. Ik hoop dat jullie nog steeds plezier beleven aan het lezen van mijn verslagen, net als ik aan het schrijven ervan! En laat vooral een comment achter als je dat leuk vindt, ik vind het erg leuk om jullie reacties allemaal te lezen :)
Hasta luego!!
Paaseiland is wereldwijd bekend van de ruim 180 beelden: de Moai. Je vindt de beelden vooral langs de kust, maar niemand weet precies waar ze voor staan of hoe ze op hun plaats gekomen zijn. Veel beelden zijn neergehaald, wat doet denken aan een tijd van oorlog op het eiland. Wederom is onduidelijk hoe of wat. Paaseiland is een van de meest afgelegen eilanden op de wereld (ruim 5 uur vliegen vanaf Santiago) en hoort bij Chili, maar ligt in het werelddeel van Oceanië. Het 164km2 grote eiland telt ongeveer 7000 bewoners en ontvangt jaarlijks 90000 toeristen. De naam Paaseiland komt van de eerste Europeaan (een Nederlander) die op paaszondag voet zette op het eiland. Nu is de naam van het eiland Rapa Nui, evenals de naam van de inwoners en hun taal. Rapa Nui betekent grote rots, wat verwijst naar het rotsachtige landschap dat je hier vindt.
Op het kleine vliegveld van Rapa Nui worden we laat in de avond verwelkomt met een bloemenketting, van echte bloemen gemaakt! We krijgen een transfer naar de camping die twee straten verderop ligt. We besloten te kamperen op paaseiland, eigenlijk omdat de rest niet te betalen was, maar dat pakte nog verrassend leuk uit! Alle tenten hebben zeezicht en we ontmoeten veel leuke mensen op de camping.
Onze ontdekking van het eiland begint we met een wandeltocht naar Orongo, een klein oud dorp dat werd gebruikt voor ceremoniële doeleinden. Het dorp ligt naast de vulkaan Rano Kau , waarvan de krater gevuld is met water - wat een mooi uitzicht.
De volgende dag huren we fietsen om de oostkust te verkennen. Langs de kust staan tientallen beelden, vele omgegooid. We kijken naar de prachtige golven die omslaan net voordat ze de rotsachtige kust van Paaseiland bereiken. Vervolgens fietsen we verder richting Rano Raraku, een vulkanische krater van turfsteen. Hier zouden de beelden zijn uitgehakt en daarna verspreid over het hele eiland. Hoe men dit deed is, zoals bovengenoemd, een raadsel. Op de vulkaan staan verschillende beelden, ongestructureerd door elkaar. Ook ligt hier de grootste Moai, van maar liefst 12 meter lang. Vanaf hier kunnen we de beroemde 15 zien staan aan de kust. Dit is een beeldenrij van 15 Moai die, zoald de meeste andere beelden, met hun rug naar zee staan. De Tonga Iki (beeldenrij van 15) is immens groot. Niet alleen de beelden, maar het grote veld ervoor met een cirkel voor rituelen, het plateau waar ze opstaan, de aanleg voor kano's en restanten van huisjes maken het een groot terrein.
Na een dag fietsen, kiezen we voor wat rust. Zo kunnen onze zere konten een dag rusten voordat we naar de noordkust fietsen morgen. We besluiten het museum te bezoeken. Na het museum wandelen we langs de westkust. We komen veel paarden tegen onderweg die vrij rondlopen maar toch allen een eigenaar lijken te hebben. Sommigen zeggen dat er meer paarden dan mensen op het eiland wonen! Onderweg kijken we uit over de zee, de rotsachtige cliffen en zien we meerdere Moai. En dan worden we opeens aangevallen door een havik. Hij scheert langs het hoofd van Sharon waarna hij blijft terugkomen. Met een hoop geklap en gejoel proberen we zijn aanvallen vanuit de lucht te breken, wat gelukkig lukt en na een paar meter zijn we van hem af. We hebben van andere toeristen gehoord dat zij ook een agressieve havik tegen kwamen, haha. Vanavond gaan we naar een dans show waar typische dans met zang van de Rapa Nui wordt uitgevoerd. Heel leuk om eens mee te maken!
De tweede dag fietsen huren is aangebroken en jawel, onze konten doen nog steeds pijn van eergisteren. Op de tocht naar de noordkust worden we helemaal zeiknat geregend, waarna we peentjes zweten in de brandende zon. Gelukkig wint het mooie weer het vandaag van het slechte weer. Onderweg komen we een festiviteit tegen, waarbij voornamelijk kinderen traditionele spelen uitvoeren. Het hoogtepunt van de middag is zeker het bananenboom glijden vanaf het hoogste punt van het eiland (de kinderen mogen alleen vanaf halverwege afglijden, dus het blijft verantwoord). Nadat de spelen over zijn rijden we naar het strand, een van de twee stranden die het eiland kent. Hier staan ook Moai, wat met het witte zand, de palmbomen en de zee misschien wel mijn favoriete plek van het eiland is geworden. De zee is heerlijk om in te zwemmen en we genieten in zee van de hoge golven die ons elke keer de volle laag geven. Ook was het prachtig om andere mensen te observeren die de struggle met de golven aangaan.
De laatste volledige dag is aangebroken. Vannacht vliegen we om 00.40 terug naar Santiago. We wandelen rond in het stadje en komen een medereiziger tegen van de camping. Van haar leren we aan de kust een 3d mandala maken, super leuk! Met het geluid van de zee op de achtergrond en het zicht op de golven maken we een mandala van sateprikkers en gekleurd touw. Als we naar de zee kijken zien we af en toe een kopje van een zeeschildpad tevoorschijn komen. Wat een prachtig eiland is het toch ook. Echt een aanrader voor ieder die er in 'de buurt' komt (in een straal van 5 uur dan).
En daarmee is het einde van dit verslag aangebroken. Ik hoop dat jullie nog steeds plezier beleven aan het lezen van mijn verslagen, net als ik aan het schrijven ervan! En laat vooral een comment achter als je dat leuk vindt, ik vind het erg leuk om jullie reacties allemaal te lezen :)
Hasta luego!!
