Bolivia!!
Blijf op de hoogte en volg Mika
25 Oktober 2015 | Bolivia, Uyuni
Van verbrande neuzen op Isla del Sol tot bevroren en snotneuzen op de Huayna Potosí berg. Het was een kort, maar prachtig avontuur.
Vanuit Peru kwamen we aan in Copacabana, waar we aankomsttax moesten betalen.. Copacabana is een kleine stad met een grote witte kerk, gelegen aan het hoogste (grote: 8340m2) meer ter wereld: het Titicacameer (3812 meter hoogte). We hebben een nacht op Isla del Sol doorgebracht waar je overigens ook tax betaalt om op het zuidelijk en noordelijk deel rond te mogen lopen. Vanaf het eiland hadden we uitzicht op besneeuwde bergen en het prachtige blauwe meer. Ook hebben we een oude ruïne bezocht via een wandelpad dat we steeds kwijt raakten, waar we door wat spinnenrag, prikplanten en over grote stenen toch onze weg naartoe vonden.
Vanuit Copacabana vervolgen we onze reis naar la Paz, wat een wereld van verschil. Zo rustig en kleinschalig als Copacabana, zo druk en chaotisch is la Paz! Met de toeristenbus reden we langs overbevolkte markten en werden we midden in het centrum afgedropt. Met een coole oude soort Amerikaanse schoolbus, wat het gewone openbaar vervoer is, vinden we voor een paar centen onze weg naar de bed and breakfast. Hier hebben we laaaang genoten van de beste en warme douche die we ooit hebben gehad op deze reis. Want nee, agua calliente (warm water), dat is geen standaard in Zuid-Amerika, ook al wordt er overal belooft dat het er wel is (wifi hetzelfde verhaal). In la Paz kun je alles goedkoop doen. Voor een paar cent verplaats je je met de teleferico (kabelbaan) van A naar B. Dit wordt gezien als openbaar vervoer in la Paz. En aangezien de wegen met de auto altijd wel ergens muurvast staan is dit een goedkoop en snel vervoer! Er zijn drie banen en aan nummer 4 tot en met 6 wordt momenteel gebouwd. In la Paz bezoeken we de heksenmarkt, waar ze gare kruiden, snoep, maar ook kleine lamaskeletten verkopen. Niet om zelf te gebruiken, maar te offeren aan Pacha Mama (mother earth) in een verbrandingsritueel. Vlakbij la Paz heb je de maanvallei, waar je vreemde natuurlijke rotsformaties kunt bewonderen. Het landschap doet denken aan een andere planeet (zie foto).
In la Paz vernemen we dat het mogelijk is om de Huayna Potosí berg te beklimmen. Dat lijkt ons zo cool dat we het gewoon doen. We huren alle sneeuwspullen en een 'engelstalige' gids en beginnen aan de tocht. De eerste dag oefenen we op een kleine gletsjer hoe je met ijsgrijpers onder onze schoenen, touw en een ijsbijl over een gletsjer loopt en klimt. Daarna vertrekken we van de 'base camp' naar de 'high camp'. We moeten al onze zware gehuurde spullen omhoog tillen in onze grote backpacks en komen na ruim twee uur flink omhoog stappen aan in de 'high camp' op 5200 meter. Om 1 uur snachts vertrekken we de volgende dag om onze tocht op de berg te vervolgen richting de top. Dit was de zwaarste tocht die ik ooit in mn hele leven heb gedaan. Het was op flinke hoogte waar je merkt dat ademhalen lastig is en daarnaast was ik onwijs beroerd van de hoogte. Na een inspanning van 4,5 uur omhoog besluiten we terug te keren op een hoogte van ongeveer 5700 meter. De top (6088 meter) was nog 5 uur verder en ik kon echt niet meer. Overigens blijkt het overgrote deel van de mensen de top niet te bereiken. En toen de zon op kwam genoten we van het prachtige sneeuw en ijslandschap op de berg. Wat een heftige, maar geweldige ervaring was dit!
Vanuit la Paz vertrekken we naar Uyuni, de stad waar vanuit we de zoutvlaktes gaan bezoeken. We boeken een tour die begint in Uyuni (Bolivia) en eindigt in San Pedro de Atacama (Peru). De trip duurt 2,5 dag en we beginnen op de wereldberoemde witte zoutvlakte. Daarna rijden we met de jeep door naar een eiland vol met cactussen, midden in de zoutvlakte. Sommige cactussen zijn wel 800 cm hoog, wat betekent 800 jaar oud! We lunchen en slapen in hostels gemaakt van zout, erg bijzonder. De volgende dag bezoeken we verschillende gekleurde lagoons, waar ook lama's en flamingo's leven. Op de laatste dag gaan we naar geisers en daarna de grens over naar Chili. Wisten jullie trouwens dat Amerikanen meer dan 100 dollar moeten betalen om Bolivia in te komen?! Bij de grens naar Chili moest iedereen overigens een kleine bijdrage doen.
So Chile here we come!! We reizen nu door naar Santiago en hebben nog meer op de planning staan voor het vierde land dat we aanreizen tijdens deze trip. Daarover lees je meer in mijn volgende verslagen! Adios todos ♡
Vanuit Peru kwamen we aan in Copacabana, waar we aankomsttax moesten betalen.. Copacabana is een kleine stad met een grote witte kerk, gelegen aan het hoogste (grote: 8340m2) meer ter wereld: het Titicacameer (3812 meter hoogte). We hebben een nacht op Isla del Sol doorgebracht waar je overigens ook tax betaalt om op het zuidelijk en noordelijk deel rond te mogen lopen. Vanaf het eiland hadden we uitzicht op besneeuwde bergen en het prachtige blauwe meer. Ook hebben we een oude ruïne bezocht via een wandelpad dat we steeds kwijt raakten, waar we door wat spinnenrag, prikplanten en over grote stenen toch onze weg naartoe vonden.
Vanuit Copacabana vervolgen we onze reis naar la Paz, wat een wereld van verschil. Zo rustig en kleinschalig als Copacabana, zo druk en chaotisch is la Paz! Met de toeristenbus reden we langs overbevolkte markten en werden we midden in het centrum afgedropt. Met een coole oude soort Amerikaanse schoolbus, wat het gewone openbaar vervoer is, vinden we voor een paar centen onze weg naar de bed and breakfast. Hier hebben we laaaang genoten van de beste en warme douche die we ooit hebben gehad op deze reis. Want nee, agua calliente (warm water), dat is geen standaard in Zuid-Amerika, ook al wordt er overal belooft dat het er wel is (wifi hetzelfde verhaal). In la Paz kun je alles goedkoop doen. Voor een paar cent verplaats je je met de teleferico (kabelbaan) van A naar B. Dit wordt gezien als openbaar vervoer in la Paz. En aangezien de wegen met de auto altijd wel ergens muurvast staan is dit een goedkoop en snel vervoer! Er zijn drie banen en aan nummer 4 tot en met 6 wordt momenteel gebouwd. In la Paz bezoeken we de heksenmarkt, waar ze gare kruiden, snoep, maar ook kleine lamaskeletten verkopen. Niet om zelf te gebruiken, maar te offeren aan Pacha Mama (mother earth) in een verbrandingsritueel. Vlakbij la Paz heb je de maanvallei, waar je vreemde natuurlijke rotsformaties kunt bewonderen. Het landschap doet denken aan een andere planeet (zie foto).
In la Paz vernemen we dat het mogelijk is om de Huayna Potosí berg te beklimmen. Dat lijkt ons zo cool dat we het gewoon doen. We huren alle sneeuwspullen en een 'engelstalige' gids en beginnen aan de tocht. De eerste dag oefenen we op een kleine gletsjer hoe je met ijsgrijpers onder onze schoenen, touw en een ijsbijl over een gletsjer loopt en klimt. Daarna vertrekken we van de 'base camp' naar de 'high camp'. We moeten al onze zware gehuurde spullen omhoog tillen in onze grote backpacks en komen na ruim twee uur flink omhoog stappen aan in de 'high camp' op 5200 meter. Om 1 uur snachts vertrekken we de volgende dag om onze tocht op de berg te vervolgen richting de top. Dit was de zwaarste tocht die ik ooit in mn hele leven heb gedaan. Het was op flinke hoogte waar je merkt dat ademhalen lastig is en daarnaast was ik onwijs beroerd van de hoogte. Na een inspanning van 4,5 uur omhoog besluiten we terug te keren op een hoogte van ongeveer 5700 meter. De top (6088 meter) was nog 5 uur verder en ik kon echt niet meer. Overigens blijkt het overgrote deel van de mensen de top niet te bereiken. En toen de zon op kwam genoten we van het prachtige sneeuw en ijslandschap op de berg. Wat een heftige, maar geweldige ervaring was dit!
Vanuit la Paz vertrekken we naar Uyuni, de stad waar vanuit we de zoutvlaktes gaan bezoeken. We boeken een tour die begint in Uyuni (Bolivia) en eindigt in San Pedro de Atacama (Peru). De trip duurt 2,5 dag en we beginnen op de wereldberoemde witte zoutvlakte. Daarna rijden we met de jeep door naar een eiland vol met cactussen, midden in de zoutvlakte. Sommige cactussen zijn wel 800 cm hoog, wat betekent 800 jaar oud! We lunchen en slapen in hostels gemaakt van zout, erg bijzonder. De volgende dag bezoeken we verschillende gekleurde lagoons, waar ook lama's en flamingo's leven. Op de laatste dag gaan we naar geisers en daarna de grens over naar Chili. Wisten jullie trouwens dat Amerikanen meer dan 100 dollar moeten betalen om Bolivia in te komen?! Bij de grens naar Chili moest iedereen overigens een kleine bijdrage doen.
So Chile here we come!! We reizen nu door naar Santiago en hebben nog meer op de planning staan voor het vierde land dat we aanreizen tijdens deze trip. Daarover lees je meer in mijn volgende verslagen! Adios todos ♡
